Dzisiaj poszedłem na przylaszczki, a znalazłem sasankę. I to w jakim towarzystwie – cuda w tym Jaworzniu!

Klimont – należące do Pagórów Jaworznickich wzgórze w Lędzinach rozbudza wyobraźnię. W czasach przedchrześcijańskich było miejscem kultu pogańskiego, znanym jako Górka Piorunowa. Na jego szczycie miały znajdować się kamienne posągi Peruna – boga burz i błyskawic, oraz Radegasta, którym lud znosił ofiary.

Z czasem miejsce to przeszło transformację duchową – według niektórych źródeł szerzenie chrześcijaństwa rozpoczął tu już X wieku misjonarz Klemens, stąd alternatywna nazwa wzgórza (Górka Klemensowa). Obecnie znajduje się na niej zabytkowy barokowy kościół powstały dokładnie w miejscu dawnego pogańskiego miejsca kultu, symbolizując płynne przejście od dawnych wierzeń słowiańskich do chrześcijaństwa.

Wczoraj wieczorem udało się złapać nad tym miejscem tranzyt wschodzącego Księżyca, nieco zdeformowanego przez zmianę grubości warstwy atmosfery nad horyzontem – kiedy nasz satelita przechodził przez wieżę, zaczął się „wylewać” do kościoła.

ISO 1600, f/6.3, 1.0s, 600mm + nielichy crop

Tak tak, wiem, gwiazdozbiór Oriona jest wciąż dobrze widoczny nad Polską, ale dla mnie marzec i wczesna wiosna to symboliczna zmiana nocnego krajobrazu i powoli myślę już o polowaniu na centrum Drogi Mlecznej na porannym niebie.

To co widzicie to tylko pojedyncza klatka spod Jakuszyc, wracałem już do auta, ale nad mostkiem Wielki Łowca i jego wierny pies Syriusz świecili tak pięknie, że musiałem się zatrzymać i jeszcze raz wyciągnąć aparat z plecaka.

Żegnaj przyjacielu, sprawiłeś mi wiele radości tej zimy 

 24mm, f4.0, ISO 3200, 15s + nakręcany filtr zmiękczający

Stargate, czyli Kuba patrzy na Galaktykę Andromedy

Po pierwszy w życiu deepscape wybrałem się na Orawę przy granicy polsko-słowackiej, a konkretnie na Marysiną Polanę w Lipnicy Wielkiej. Nie jestem wielkim fanem wież widokowych (przynajmniej nie wszędzie), ale dzięki nim można skomponować z pierwszym planem obiekty głębokiego nieba, które dla krajobrazu zazwyczaj są zbyt wysoko. Widoczna tutaj Andromeda w chwili kończenia zbierania przeze mnie fotonów była jakieś 20 stopni nad horyzontem.

Niebo: 70 x 60s, 145mm, f/3.5, ISO 800 + klatki kalibracyjne (dark, flat, bias)
Pierwszy plan: 10s, 145mm, f/2.8, ISO 1600

Materiał do zdjęcia zebrałem w ciągu dwóch godzin w jednym miejscu, używając jednego obiektywu i tej samej ogniskowej.

ISO 640, 150mm, f/5.0, 2.0s
2 marca 2025, Jaworzno